Sulfiet en de remedie tegen jarenlange huiduitslag

Als kind had ik in elke huidplooi uitslag. Met een beetje babypoeder werd in de jaren zeventig het ergste leed verholpen. Men wist niet beter. Soms had ik allergische aanvallen die het leven erg onaangenaam kunnen maken, maar meestal was dit na een paar dagen weer over.

Toen ik eind jaren 80 de hormoonzalf Diprosone voorgeschreven kreeg was er eindelijk goed met mijn huiduitslag te leven. Soms smeerde ik preventief mijn oksels en liezen in en als ik een allergische aanval had, voorkwam de hormoonzalf dat ik hier nog dagen mee rond hoefde te lopen.

Dat ik door het gebruik van de hormoonzalf ook mijn bijnierschors vernietigde zullen sommige artsen of farmaceuten best geweten hebben. Ik wist het niet, maar zelfs als ik het geweten had, dan was ik alsnog doorgegaan met smeren.

Ik voelde me gezond en fit, deed veel aan sport en ondanks dat ik rookte en dronk was aan vitaliteit geen gebrek. Tot ik toen ik begin twintig was, op een dag ook uitslag in mijn gezicht kreeg.

De rode vlekjes gaven een ongezonde indruk en het leek wel of ik de dag van te voren te veel te veel gedronken had. Soms was dit ook wel het geval, maar ik kon geen verband leggen. De vlekken konden namelijk ook ontstaan als ik dagen of weken niets gedronken had.

De huiduitslag werd van kwaad tot erger

Tot mijn 35ste kon ik mijn huiduitslag onder controle houden met behulp van vele tubes Diprosone. Ik merkte dat als ik meerdere weken in Thailand bleef, dat de uitslag bijna volldig verdween en schreef dit toe aan het weer en het zoute water.

Het enige vervelende was dat ook mijn hoofdhuid begon te jeuken van de rode uitslag, maar met behulp van een vloeibare hormonen lotion, was ook dit te onderdrukken.

Op een dag zo rond mijn veertigste begonnen mijn oogleden te jeuken en door het wrijven ook mijn ogen rood te worden. Dit bracht lichtelijke paniek met zich mee, want tegelijkertijd begon ook mijn zicht achteruit te gaan. De jeuk was te doen. Daar was ik inmiddels na 40 jaar wel in getraind, maar vermindert zicht was voor mij een nachtmerrie.

De oogarts kwam met goed en slecht nieuws. Het goede nieuws was dat mijn ogen op zich goed waren en niet te lijden hadden onder mijn aandoening. Wel zou ik langzaam aan een leesbrilletje moeten gaan denken, want op mijn leeftijd is het normaal dat je ogen iets achteruit gaan.

Het slechte nieuws was dat mijn oogleden chronisch ontstoken waren en dat niets daartegen kon helpen. Antibiotica zou de jeuk verlichten en misschien het probleem tijdelijk verhelpen, maar niet oplossen.

Nu zat ik dus opgescheept met een hormoonzalf, een hormonen lotion en met regelmaat een antibiotica kuur voor mijn oogleden.

De dermatoloog bood geen oplossing voor mijn allergie

Al die jaren was ik meerdere keren bij verschillende dermatologen geweest. Keer op keer was het antwoord dat ik er maar mee moest leren leven. Op de vraag of het langdurig en vaak gebruiken van de hormoonzalf geen probleem was werd ontkennend gereageerd. Zoveel kwaad kon het allemaal niet.

Met de jaren werden de allergische aanvallen erger en breide de uitslag zich uit naar andere plekken op mijn lichaam. Tepels, scheenbenen, oren en voorhoofd. Niets werd ontzien en hoe vaak ik ook smeerde met zalf, het bleef terug komen en erger worden.

De homeopatische arts wist geen antwoord, de spirituele therapeut wist de oorzaak niet en langzaam was ik ten einde raad. Het enige dat ik nog niet gedaan had was een allergie-onderzoek, maar ook dat bracht niet veel meer dan ik al wist.

Een allergie voor paarden, huismijt en sommige honden en katten bleek uit de resultaten. Maar dat was in mijn geloof niet de oorzaak en bood ook zeker geen oplossing.

Zou ik een voedselallergie kunnen hebben?

Natuurlijk ben ik vaak gewezen op een gluten allergie. De verschijnselen die ik had leken daar ook op, maar door langdurig soorten voedsel uit te sluiten kon ik met grote zekerheid zeggen dat dit niet de oorzaak was.

Stress, alcohol en roken is ook vaak aangekaart als mogelijk oorzaak. Ook hiervan kon ik mezelf verzekeren dat het misschien niet bijdraagt aan genezing, maar zeker niet de oorzaak zelf is.

De KNO arts zei wel eens over mijn chronisch verstopte neus dat dit door roken kon komen, maar ik voelde in mijn hele lichaam dat dit niet de primaire oorzaak was.

Proefondervindelijk kwam ik er achter dat ik sterk reageerde op chemisch voedsel. Als dropliefhebber kreeg ik steeds meer last van drop en eigenlijk bij alles waarvan je ziet en proeft dat het chemisch was kreeg ik allergie aanvallen.

Na een afhaalmaaltijd waar smaakmakers in waren verwerkt kon ik direct dezelfde nacht niet meer slapen van de jeuk en stond ik de volgende ogen op met zwaar ontstoken ogen. Ik moest dus uitkijken met bepaalde E-nummers, maar welke?

Sulfiet zou wel eens de boosdoener kunnen zijn

Op een dag maakte ik stoofpeertjes in rode wijn. Heerlijk uren laten sudderen tot de wijn volledig is ingetrokken en op de bodem van de pan alleen nog een dieprode saus over bleef. Daarnaast maakte ik stoofvlees met rode wijnsaus. Na een gezellige avond en heerlijk eten kon ik die nacht niet in slaap komen.

De volgende dag voelde ik me lamlendig, had overal uitslag als nooit tevoren en was amper in staat om te werken. Laat staan te sporten of een andere activiteit te ondernemen.

Die dag las ik een zeer uitgebreid artikel over Sulfiet en kreeg ik een openbaring. Dit chemische stofje dat gebruikt wordt om voedsel langer te kunnen bewaren zorgt er namelijk voor dat je last kunt krijgen van:

• Hoofdpijn & migraine
• Gewrichtspijnen & gewrichtszwelling
• Netelroos, eczemateuze huiduitslag en angio-oedeem
• Spijsverteringsproblemen & misselijkheid
• Maagpijn & lage buikpijn
• Benauwdheid & ademhalingsproblemen

Hoofdpijn en migraine had ik geen last van, maar de rest van het lijstje kwam mij zeer bekend voor. Netelroos en eczemateuze huiduitslag was waar ik mee geboren was, maar ook had ik regelmatig last van angio-oedeem.

Ik omschrijf dit zelf als plotseling opkomende grote en pijnlijke puistjes op plekken zoals de oksel en lies. Ik dacht gewoon dat ik gewoon een slechte en moeilijke huid had, maar misschien was het wel onderdeel van mijn grotere probleem.

Gewrichtspijnen & gewrichtszwelling heb ik ook nooit last van gehad, maar spijsverteringsproblemen & misselijkheid was iets waar ik wekelijks mee te maken had. Net zoals maagpijn en lage buik problemen.

En benauwdheid was mij ook verre van vreemd. De ene dag meer dan de ander, maar dat verwijt ik aan het feit dat ik rook. Zou er 1 ding kunnen zijn wat dit allemaal veroorzaakt?

JA, dat kan en in mijn geval zeker. Sulfiet was mijn kryptonite. Sulfiet is waar ik al 47 jaar mezelf van binnen en van buiten mee kwel.

De dag dat ik er achter kwam dat Sulfiet mijn (huid)problemen veroorzaakt

Sulfiet zit in heel veel voeding en ook in (rode) wijn. Zo kunnen mensen met een Sulfietintolerantie vaak niet tegen knoflook, bieslook, suiker, schaaldieren en nog veel meer. Zie de lijst hieronder. Maar Sulfiet wordt ook vaak gebruikt in afhaalgerechten, magnetron gerechten, in snoep en in aardappelproducten zoals chips.

Ik bekeek de hele lijst en kreeg voor de eerste keer een moment van herkenning. Dit waren precies de producten waar ik al tijdens het eten een beetje last van kreeg. Nooit gedacht dat dit door Sulfiet kon komen, maar dat moest de oorzaak zijn!

Dit is de lijst met producten die Sulfiet bevatten

• Lookgroenten: ui, sjalot, prei, knoflook bieslook, daslook etc.
• Kant-en-klaarmaaltijden & kant-en-klaarproducten: sauzen, soepen, salades, magnetronmaaltijden etc.
• Aardappelproducten (chips, instant aardappelpuree e.a.)
• Wijn, bier, rum, whisky, brandy, likeuren etc.
• Gekonfijte & gedroogde vruchten: abrikozen, pruimen, vijgen, druiven etc.
• Vlees & (verwerkte) vleeswaren: paté, frituursnacks, knakworstjes etc.
• Allerhande ontbijtgranen & graanproducten
• Azijn & mosterd + groenten in azijn, pekel of olie (augurken, olijven, zilveruitjes etc.)
• Jam, vruchtenconserven, gelatine & vruchtensap
• Uienpasta & knoflookpasta
• Maïzena & zetmeel
• Appelazijn, appelcider & appelciderazijn
• (Droge) koekjes en biscuits
• Babyvoeding, zuigelingenvoeding en opvolgvoeding
• (Gedroogde) paddenstoelen zoals champignons & shiitakes
• Rode kaas
• Vis (gedroogd & gezouten) + schaaldieren
• Suiker, glucosestroop, maisstroop, suikerstroop etc.
• Vleesvervangers (op basis van soja-eiwit)
• Limoen- & citroensap
• Kruidenmixen (vooral met uienpoeder & knoflookpoeder)
• Gefermenteerde (zwarte) thee
• Chocolade, karamel & snoepgoed

Mensen met een sulfiet intolerantie reageren in meer of mindere mate op onderstaande E-nummers:

• Natriumsulfiet (E221)
• Natriumwaterstofsulfiet (E222)
• Natriummetabisulfiet (E223)
• Kaliummetabisulfiet (E224)
• Kaliumsulfiet (E225)
• Calciumsulfiet (E226)
• Calciumwaterstofsulfiet (E227)
• Kaliumwaterstofsulfiet (E228)
• Alkalisulfietkaramel (E150b)
• Sulfiet-ammoniakkaramel (E150d)

De oplossing voor een Sulfietintolerantie

Omdat een intolerantie iets anders is dan een allergie, kunnen de meeste traditionele medici dit niet of moeizaam achterhalen. De enige manier is om te proberen sulfiet compleet uit je eet en drinkpatroon te verbannen en kijken of je je beter gaat voelen.

Dat was dan ook precies wat ik deed en het duurde nog twee dagen of mijn huid begon er zichtbaar beter uit te zien. Ik begon me daarnaast ook veel beter te voelen en zelfs de irritatie van mijn oogleden werd zichtbaar minder.

Na die twee dagen begon ik langzaam producten uit de lijst uit te proberen. Een beetje knoflook en een beetje suiker bleken geen kwaad te kunnen. Maar een stukje vis met saus bij de viswinkel gaf juist een extra sterke reactie.

Het bleek dat mensen met een Sulfietintolerantie niet overal of overal even sterk op reageren. Bier veroorzaakt bij mij bijna geen reactie en koekjes en crackers juist een hele sterke reactie.

Ik zal waarschijnlijk nog maanden of jaren bezig blijven om uit te zoeken wat ik wel en niet kan eten of drinken. Dit kan namelijk ook in de tijd veranderen. Maar 1 ding weet ik zeker. Nu ik de dingen niet meer eet waar ik overgevoelig voor ben is mijn leven eindelijk een stuk dragelijker geworden.

Note: Ik ben geen dokter en bovenstaande informatie is op basis van mijn eigen bevindingen. Hier ligt geen wetenschappelijk onderzoek aan ten grondslag. Raadpleeg altijd een professional zoals een diëtist of voedingsdeskundige als je vragen hebt over allergieën of een intolerantie.