Hoe druk jij jezelf op de juiste manier uit

"Express yourself" het is niet alleen een bekend liedje van Madonna. Het is ook een mantra die ik mijn cliënten vertel tijdens onze sessies.

Onszelf uitdrukken kan een uitdaging zijn. Onszelf uitdrukken op een positieve, liefdevolle manier - nog uitdagender.

Laat me je dit vragen:

• Heb je je ooit geërgerd aan het gelukkig zien van een ander mens?
• Heb je ooit je vriend(in) benijd omdat hij 'geluk' had?
• Heb je ooit met je ogen gerold en 'gepraat' over een andere vrouw of man, wiens fysieke verschijning op de een of andere manier ‘beter' was dan de jouwe?

Mensen hebben twee basismethoden om hun emoties aan andere mensen kenbaar te maken. Dat zijn expressie en projectie.

Expressie van je gevoelens - 'emotionele expressie' - stelt je in staat je gevoelens te 'uiten' en tegelijkertijd je emotionele zelfregulatie te versterken en empathie te ontwikkelen. De focus van deze expressie gaat naar de reden die aan het gevoel ten grondslag ligt.

Deze methode is moeilijker om te doen. Ik zal je zo vertellen waarom dat zo is.

Projectie van je gevoelens - 'emotionele projectie' is gemakkelijker en het totaal tegenovergestelde van emotionele expressie. De focus van deze expressie gaat naar de persoon die het gevoel heeft "veroorzaakt". Deze methode is heel vaak regressief in het verkrijgen van empathie.

Begrijp je dat?

Hoe kun je nu zien of iemand uitdrukt of projecteert?

Een goede manier om het verschil te herkennen is of de 'getroffen' persoon Ik opmerkingen gebruikt of JIJ opmerkingen.

Je weet vast wel welke van de twee het is! Je moet verder lezen als je het juiste antwoord wilt weten.

Defensieve emotionele projectie

Mensen kunnen tegenwoordig erg defensief worden, is het je opgevallen? Je zegt gewoon iets onschuldigs of maakt een opmerking, en je begint 'verbale kogels' te ontvangen. Dat heet defensieve emotionele projectie.

Sigmund Freud](https://www.simplypsychology.org/Sigmund-Freud.html) noemde dit concept in de jaren 1890. Dit concept wordt beschreven als het proces van het verplaatsen van iemands gevoelens naar een andere persoon, dier of object - nooit naar zichzelf.

Deze defensieve emotionele projectie kan plaatsvinden wanneer de persoon met een laag gevoel van eigenwaarde lacht naar de andere persoon met een laag gevoel van eigenwaarde of iemand met overgewicht lacht naar een persoon die ook fysieke of gezondheidsproblemen heeft.

Heb je het ooit meegemaakt? Iemand uitlachen of bespotten die er net iets te veel uitzag of zich net iets te veel gedroeg als jij?

Of misschien heeft iemand je uitgelachen en bespot en toen je die persoon zag was het bijna alsof je in de spiegel keek?

Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik wijs niemand met de vinger. Ik vraag je om diep in jezelf te kijken.

Maar ......

Als er iets is dat je niet bereid bent in jezelf te accepteren, is het veel gemakkelijker om de wereld, andere mensen en andere situaties de schuld te geven.

Het is zoveel gemakkelijker om te zeggen dat de buitenwereld je dwingt om iemand te zijn, om je op een bepaalde manier te gedragen of te reageren, of om je helemaal niet te gedragen.

Nogmaals, begrijp me niet verkeerd, ik wijs niet naar je. Maar als je je 'aangesproken' voelt, is dat misschien niet voor niets.

Mijn punt is, dat door onze problemen, gevoelens en emoties te projecteren op de buitenwereld en andere mensen - we ervoor kiezen om NIET verantwoordelijk te zijn voor ons leven.

Stop met de schuld te geven door te projecteren

Ik begrijp de aantrekkingskracht van emotionele projectie. Voor sommigen van ons is het een manier om onszelf te beschermen tegen teleurstelling, voor sommigen kan het een excuus zijn om 'slap' in het leven te staan.

Het leven kan hard zijn, soms zelfs wreed. We leren hoe we moeten 'overleven' of 'navigeren' door de s**t storm. Soms is de wereld en situaties de schuld geven, de enige manier waarop we ons in een bepaalde situatie (meestal een situatie die we als ongemakkelijk beschouwen) kunnen handhaven.

Dit kan een gevoel van innerlijke vrede brengen in de zin van "ik hoef me daar geen zorgen over te maken" omdat je gelooft dat je deze verwachting (en angst) van 'jezelf' hebt weggenomen.

Als dit het geval is, waarom voel je dan onrust diep in jezelf?

Als je 'je geen zorgen hoeft te maken' - waarom maak je je dan zoveel zorgen?

Dat is omdat je merkt dat je in dezelfde situaties ronddraait zonder een uitgangsteken in zicht.

Ik versus Jij

Oké, laten we teruggaan naar hoe je kunt herkennen of iemand uiting geeft of projecteert.

Iemand die emoties uit, zal meestal uitspraken gebruiken waarin hijzelf centraal staat. Zoiets als dit:

• "Ik ben voel me gestrest omdat ik onzeker ben over onze financiële situatie."
• "Ik ben boos omdat je mijn familie beledigd hebt tijdens het eten."
• "Ik ben gefrustreerd omdat ik het gevoel heb niet gehoord te worden."
• "Ik ben verdrietig omdat ik de promotie niet heb gekregen waar ik naar uitkeek."

Iemand die een emotie projecteert zal bijna uitsluitend uitspraken gebruiken waarin de vingers naar de andere betrokkene wijzen, zij projecteren op de focuspersoon. Zoiets als dit:

• "Jij legt me nooit onze geldsituatie uit! Verberg je iets?"
• "Jij was zo'n eikel tijdens het eten! Wat is er mis met jou?"
• "Jij luistert nooit naar wat ik zeg! Ik denk dat ik het niet waard ben voor jou!"
• "Jij begrijpt het niet. Het kan je niet eens schelen. Het is al goed! Het zal wel! Het stoort me zelfs niet meer!"

Laten we eerlijk zijn. Welke gebruik je? Uitdrukken of projecteren?

Welke is makkelijker? ............. Is dat niet gewoon je hart breken?

Volgens psycholoog Michael Brustein, PsyD voelen mensen zich beter op hun gemak als ze negatieve eigenschappen in anderen zien - dan in zichzelf.

Brustein zegt dat "mensen die "zich minderwaardig voelen en een laag gevoel van eigenwaarde hebben" ook de gewoonte kunnen krijgen om hun eigen gevoelens van niet goed genoeg zijn op anderen te projecteren".

Is dat niet fascinerend? Hoe saboteren we voortdurend onze eigenwaarde?

De meest voorkomende manier om te beginnen met projecteren is wanneer je jezelf ervan overtuigt dat anderen slecht over je praten, je veroordelen, je afwijzen. Je gelooft dat niemand je aardig vindt omdat ze het niet eens zijn met jouw mening. Je begint alleen maar negativiteit te zien in andere mensen, de wereld, je begint van het ergste uit te gaan.

Ik noem dat het "Grinch syndroom".

Hoe meer mensen om je heen gelukkiger en succesvoller zijn, hoe meer je alles en iedereen de schuld begint te geven van jouw ongeluk. Je voelt je bedrogen!

Maar is dit waar? Houdt de wereld je voor de gek? Of bedrieg je jezelf?

Ik laat JOU deze vraag beantwoorden.

Begin jezelf uit te drukken

Kijk eens naar een aantal moeilijke situaties waar je mee te maken hebt in je leven.

Heeft niet iedereen zulke situaties?

Hebben we niet allemaal momenten waarop we het gevoel hebben dat er donkere wolken boven ons hoofd hangen en alles naar de klote gaat? Dus wat is het verschil tussen jouw strom en die van hen?

• Hoe hebben zij hun situatie opgelost?
• Wat voelden zij?
• Hoe uitten ze dat?

Ik vind deze vragen heel boeiend omdat we onszelf voortdurend evalueren (of beoordelen). We doen dit of we ons er bewust van zijn - of niet.

Het begint 's morgens als we een glimp van onszelf opvangen in de spiegel. We beoordelen ons 'uit bed haar', rimpels, donkere kringen, vergrote poriën....

Er zijn tal van manieren waarop we onszelf voor de gek kunnen houden. Er zijn een heleboel gedachten die met een snelheid van het licht door ons hoofd gaan en die ons laten projecteren en beschuldigen.

Als we met deze negatieve gedachten en gevoelens de wereld in gaan, zal elke herinnering aan ons "niet perfect zijn" een negatieve spiraal in gang zetten waarin we blijven ronddraaien. Het wordt onze overtuiging. We beginnen te geloven dat we het niet waard zijn, of dat we niets verdienen. We beginnen onszelf te beschermen door defensieve emotionele projectie.

Ga niet voor het op één na beste, baby - druk jezelf uit! - Madonna

Druk jezelf uit, evalueer jezelf en groei! - Edina

Jezelf evalueren betekent niet dat je jezelf bekritiseert. Niet in de negatieve betekenis die we soms aan dit woord verbinden.

Ik zeg niet dat zelfkritiek niet belangrijk is en dat we alles wat kritisch is moeten verwerpen.

Ik leer mijn cliënten hoe ze effectief en met een positieve toon om kunnen gaan met kritiek, oordeel, of twijfels.

Wanneer je jezelf accepteert zoals je bent, met het 'goede, slechte en het lelijke' - zul je op elk oordeel of kritiek reageren met een gezonde houding van "Ik respecteer je mening" zonder van streek te raken, of zonder je eigenliefde en eigenwaarde erdoor te laten verminderen.

Bottom line Deze negatieve invloeden van buitenaf, kritiek, oordelen - ze zullen er altijd zijn.

Maar ze kunnen alleen 'diep raken' als je ze toelaat.

Ik wil je zeggen - Je bent een geweldig, echt en puur mens!

En dat zul je ook zijn - zolang je in een liefdevolle relatie met jezelf staat, houdt van wie je bent en waar je vandaan komt.

Ik wil dat je in de spiegel kijkt en houdt van de persoon die naar je terug kijkt en lacht.

Ik wil je begeleiden op je reis naar zelfacceptatie en eigenliefde. Ik wil je de kracht laten zien van het omarmen en accepteren van jezelf zoals je bent.

Ik wil je helpen op te houden een Grinch te zijn en je hart 'drie maten' te laten groeien.

Ik wil dat je begrijpt en ziet hoe je jezelf dagelijks schaadt, door te projecteren (en de schuld te geven).

Wanneer je besluit dat het tijd is om te stoppen met boos, gefrustreerd en geïrriteerd te zijn op de wereld - zal ik hier zijn om je te laten zien hoe je jezelf kunt uitdrukken en de wereld op jouw manier kunt kleuren!

Het is tijd om je grootste meesterwerk te creëren - JIJ.