10 meest voorkomende problemen bij het opvoeden van kinderen

Elk kind is anders en groeit op in andere omstandigheden. Net zoals elke ouder een eigen visie heeft op de opvoeding. Soms leidt de combinatie van het type kind, de omstandigheden en de visie op de opvoeding van de ouder(s) tot onhoudbare situatie waarbij de relatie tussen kind en ouder ontwricht raakt.

In ernstige gevallen gaat dit zo ver dat het kind of de ouder gewelddadig wordt of te veel alcohol of drug gaat gebruiken. De situatie kan ook leiden tot crimineel of onuitstaanbaar gedrag van het kind en in nog extremere gevallen kan er zelfs de neiging tot zelfmoord ontstaan.

Als ouder sta je er nooit alleen voor

Ook al kan het soms wel zo voelen, als ouder sta je er nooit alleen voor. Al hulp van vrienden en familie niet meer werkt kun je altijd een beroep doen op de hulp van opvoedingsdeskundigen bij diverse instanties of via TheONE.

Sommige ouders vinden het alleen lastig om hulp te vragen omdat ze denken dat zij hun kind het beste kennen of omdat ze zich schamen voor de situatie. Vaak wordt hierdoor te laat hulp ingeroepen waardoor het herstelproces van de relatie tussen kind en ouder langer zal duren.

10 Oorzaken van ontwrichting van de relatie tussen ouder en kind

Veel ouders verwijten een scheiding, de pubertijd, te weinig geld en aandacht of het moeizame karakter van hun kind aan de ontwrichting van de relatie tussen beide. Helaas is dit zelden het geval.

De 10 meest voorkomende oorzaken van een slechte relatie tussen ouder(s) en kind zijn:

1. Overbeschermende ouders;

Vaak zonder het zelf door te hebben is de ouder gaan geloven dat een kind overal voor beschermd moet worden. Fouten mogen niet gemaakt en ze kunnen het verdriet van hun kind na een fout niet aanzien. Daarom gaan ze nog meer beschermend optreden en op die manier leert een kind zijn eigen grenzen niet ontdekken.

Ouders die overbeschermend zijn kunnen vaak ook moeilijk grenzen trekken uit angst voor de reactie van hun kind. Alles, maar dan ook werkelijk alles moet in de ogen van dit soort ouders in het werk gesteld worden om verdriet of teleurstelling te voorkomen.

2. Ouders die controle willen houden:

Vanuit bezorgdheid of perfectionisme wil de ouder overal controle op houden. Zelfs als kinderen al bijna volwassen zijn kunnen ouders nog steeds overal grip op willen houden. Ze willen controle over de opleiding, het soort vrienden, het soort werk en ga zo maar door. Dit was nodig toen het kind nog maar een paar jaar oud was, maar er komt een moment dat ouders moeten leren loslaten. Vaak is dat een paar jaar eerder dan de ouders zelf willen en doen.

3. Ouders die verwennen:

Niet alleen ouders die het zelf in hun jeugd niet zo goed hebben gehad, maar ook ouders die dit wel hadden kunnen hun kind soms te veel verwennen. Hierdoor worden bij het kind een beeld en verwachtingen gecreëerd die in de werkelijke wereld niet realistisch zijn. De mismatch tussen verwachting en realiteit kunnen tot zoveel stress en onzekerheden leiden dat het kind vervelend gedrag gaat vertonen.

4. Vriendschap met een kind als ouder:

De ouders die denken dat het ze lukt zijn er trots op dat er een hechte vriendschap is tussen zichzelf en hun kind. Maar dat je samen gezellig kunt winkelen, een biertje kunt drinken of kunt kletsen, maar nog niet dat je een vriendschap hebt. Dat kan voor de ouder wel zo voelen en het kind kan daar in meegaan, maar het is een illusie.

Deze zogenaamde ‘vriendschap’ houdt dan ook nooit lang stand. Een ouder heeft als taak om voor opvoeding te zorgen en is een ouder die als het kind daar om vraagt hulp of advies kan geven. Vrienden zoek je als kind uit binnen je eigen leeftijdscategorie en het is daarom ook de taak als ouder om dit te stimuleren.

5. Uitbuiting door ouders:

Er zijn ouders die vinden dat hun kind al op een (te) jonge leeftijd voor hen moet zorgen. Omdat ze de eerste jaren alles hebben opgegeven voor hun kind, vinden ze het tijd dat het kind iets terug moet doen. Dat is een beetje als iemand ongevraagd kadootjes geven en dan na 15 jaar zeggen dat het hun beurt is.

Hierbij gaat het natuurlijk niet om inwonende kinderen te vragen om mee te helpen in het huishouden, maar om een kind (emotioneel) gedwongen te laten werken en hun inkomsten af te staan. In de meeste gevallen, niet omdat het moet, maar omdat het kan. Vaak worden in dit soort gevallen hier het overmatige drank of drugs gebruik van de ouders mee betaald.

6. Overspannen ouders:

Veel ouders hebben niet door dat ze te veel stress hebben of overspannen zijn en geven zelfs soms hun kind hier de schuld van. De meeste van deze ouders sporten te weinig, drinken te veel en eten ongezond. Dit heeft een grote invloed op hoe je met andere mensen en je eigen kind(eren) omgaat en komt de relatie met kinderen zeker niet ten goede.

7. Incongruente ouders:

Als je nooit weet wat je aan iemand hebt, loop je er meestal met een boogje omheen. Het is in ieder geval moeilijk om een liefdevolle band mee op te bouwen en je zult zeker op je hoede blijven. Kinderen doen dat ook met ouders die niet congruent zijn. De ene keer wel laat opblijven en de andere keer niet is voor volwassenen al niet te begrijpen en laat staan dat kinderen dat kunnen.

Als de ene keer alles mag en de andere keer niets wordt zelfs een jong volwassen kind emotioneel labiel.

8. Starheid van ouders:

We mogen allemaal een mening hebben, maar het geloof dat we de waarheid in pacht hebben is net even iets anders. Ouders die willen dat alles bij het oude blijft kunnen veel problemen met hun kinderen ondervinden. Kinderen groeien op in een andere dynamiek, cultuur en wereld. Wat vroeger waar is, hoeft nu niet meer waar te zijn. Zelfs niet als het gaat over normen en waarden. Door te star vast te houden hoe jij als ouder vindt dat de wereld werkt en mensen zich daarbinnen horen te gedragen kan voor grote conflicten zorgen.

9. Prestatie gerichte ouders:

Niet elk kind wil iets presteren. Sommige willen liever muziek maken, gedichten schrijven of schilderen. Andere kinderen weten al van jongst af aan dat ze willen reizen of dat ze ook zonder de beste cijfers op school wel gelukkig zullen worden. Ouders die te veel eisen van hun kinderen en altijd maar druk uitvoeren om te presteren geven kinderen onnodige stress. Het is juist die stress (en het verschil van inzicht) die tussen de ouders en een kind in kan komen te staan.

10. Onzekere ouders:

Ouders die erg onzeker zijn kunnen de neiging hebben om dit te compenseren met bazig gedrag. De andere kant van de medaille is dat ze aan alles kunnen twijfel. Beide verschijningsvormen kunnen de relatie tussen ouder en kind verstoren en ongewenst gedrag uitlokken. Je hoeft niet alles te kunnen of te weten, maar wees er wel eerlijk over.

Meestal zijn de ouders de oorzaak van de problemen van een kind

Hoe eenvoudig het ook is om de oorzaak bij de pubertijd of het karakter van een kind te leggen, meestal zijn de ouders en hun gedrag de echte oorzaak. Zeker als het gaat om een breuk in de relatie tussen ouder en kind en uitzonderingen daar gelaten.

Opvoedkundigen kunnen hier zonder oordeel of veroordeling inzicht in geven. Door praktische tips en inzicht in het eigen gedrag kan vaak de grootste afstand tussen ouder en kind overwonnen worden.