Bruggen bouwen met de kleinste daad

Ik had al twee jaar niet meer aan reclamecampagnes gedacht en hield me hooguit een paar keer per maand bezig met strategische vraagstukken voor de paar klanten die ik nog graag wilde bedienen. Maar toen we op een avond met een paar oud collega’s een drankje dronken en over die goede oude tijd spraken, veranderde iets in mij. Ik had wel een drang om mijn opgebouwde ervaring te gebruiken, maar ik vond niet dat de klanten mij verdiende.

Bruggen Bouwen | Met net afgestudeerde studenten

Jaar in jaar uit heb ik opdrachten moeten aannemen van net afgestudeerde studenten die dachten dat ze god waren omdat ze punt 1 hun studie hadden afgerond en dachten dat ze nu wel alles wisten en punt twee omdat ze bij een grote organisatie waren aangenomen en budget mochten uitgeven. Nu heb ik daar op zich niet zo’n moeite mee, maar keer op keer was er die blik in de ogen van scoren voor eigen gewin. Zo’n blik van “Ik zal het onderste uit de kan halen. Ook als dat ten koste van alles gaat”.

Veel corporate ondernemingen werken met bonussen en daar waren die jongens maar al te gretig naar. 1.000 extra televisies verkocht aan mensen die het eigenlijk niet kunnen betalen en de bonus is binnen. Beetje korting bij de ene leverancier en nog wat klagen voor korting bij die ander en de dag is weer helemaal goed. Meer zit er ook niet achter. Het gaat om scoren, status en geld.

Op een dag kreeg ik een telefoontje van zo’n net afgestudeerd iemand met de vraag waarom wij 0,02 cent meer hadden gevraagd voor het printwerk dan een eerdere keer. Het was hem opgevallen dat de factuur niet 180,20 maar 183,11 was en dat kon natuurlijk niet. Of ik even de facturen erbij zou willen zoeken en uitleg wilde geven. Inmiddels waren we 10 minuten verder en stel dat hij 40 euro per uur kostte, was hij met uitzoeken en het telefoontje al zeker meer dan 20 euro kwijt, maar dat maakte hem niet uit. Het ging immers om het principe. Zo was dat ook op de universiteit geleerd.

Dat we de week daarvoor een event in een villa in Frankrijk moesten organiseren waar voor de lol 6 flessen champagne ter waarde van 900 euro in het zwembad werden geleegd onder het mom “zet maar bij de meerprijs” deed er op dat moment ook niet toe.

Het is een wereld waar je veel geld kunt verdienen en waar ik zeker aan bijgedragen heb. Maar terug naar die wereld? Nee!

Bruggen Bouwen | Binnen de Non-Profit Sector

Het alternatief was om voor de non-profit organisaties te werken waar zingeving en bijdragen aan een betere wereld wel hoog in het vaandel staat. Een wereld waar men doorgaans niet om 5 euro zal klagen en een wereld waar leven en laten leven het fundament van hun bestaansrecht is. Maar ook daar wilde ik niets van weten.

Tijdens een audit van een van de grotere non-profit organisaties in Nederland, die wereldwijd actief is, kwam men er achter dat er iemand was die de hele dag door het pand heen liep. Bij navraag waar hij druk mee was, vertelde hij dat hij langs alle kamers ging om niet goed gestempelde postzegels los te weken om opnieuw te gebruiken. Per dag wist hij er zeker 3 tot 4 te vinden en dat was toch een bedrag van ongeveer 50 euro per maand. Zonde om te verspillen vonden hij en zijn directe chef. Dat hij zelf meer dan 2.000 euro per maand kost deed er niet toe. Het ging om het principe. Althans, dat had ook hij 30 jaar geleden geleerd op de middelbare school.

Nog maar niet te spreken over de miljarden die dankzij goed gevende donateurs over de balk gesmeten wordt. Tijdens een bezoek aan mijn weeshuis in Ghana komt er een vrouw uit Amerika naar mij toe. Ze had gehoord dat ik elk jaar een verbetering wist aan te brengen en de hele gemeenschap mee had gekregen. Ze wilde weten hoe ik dat deed, want zij werd uitgezonden door de kerk om elk jaar 40.000 dollar naar Accra , de hoofdstad van Ghana, te brengen en goed te besteden. Maar elk jaar als ze terug kwam kon ze niet anders dan constateren dat het geld en de mensen aan wie ze dit gegeven had verdwenen waren.

Voor mij dus geen profit sector en geen non-profit sector. Ik wilde de middenweg. Meaningful profit. Maar daar zijn nog maar weinig ondernemingen mee bezig, dus dat wordt een beperkt aantal klanten.

Bruggen Bouwen | Meaningful Profit

Mijn huidige zakenpartner hoorde mijn pleidooi aan en vroeg me om de twee werelden te tekenen. Twee bolletjes, elk aan een kant van het papier. Hij vroeg me wat deze twee ondernemingen te leren hebben en daar hoefde ik geen seconde over na te denken. Bij de non-profit schreef ik zakelijk inzicht, ondernemerschap en organisatietalent op. Bij de profit schreef ik zingeving en menselijkheid.

Mijn partner tekende een brug tussen de twee bolletjes en zette mij in het midden met het woord meaningful profit erboven. Hij tekende een uitreikende hand richting de profit kant en een uitreikende hand naar de non-profit kant en zei: “Je hebt een heel groot netwerk aan beide zijde en doet ook beide. Als je wilt dat ze naar het midden komen, geef de klanten dan het vertrouwen dat de brug stevig genoeg is om op te lopen. Stapje voor stapje.”

Bruggen Bouwen | Stapje voor Stapje de Brug op

Mijn huidige partner vervolgde: “Voor beide partijen is die brug eng, onwennig, wankel of onnodig. Neem die commerciële opdracht en praat over die onzinnige korting van 5 euro. Maar wel met 1 doel. Om ze stapje voor stapje mee naar het midden te nemen. Ze vertrouwen je in je commerciële denken en dat is hét uitgangspunt om ze, terwijl je hun doelen behaald, commercieel mee te nemen naar waar jij ze wilt hebben.”

Bruggen Bouwen | Mindd and The Smallest Act

Dat was de avond dat Mindd (Nu bekend als TheONE) geboren was. Een strategisch reclamebureau die alles doet wat in het commerciële belang van de klant ligt. Met maar 1 doel, altijd en dus bij elke campagne proberen om de kleinste daad toe te voegen aan die campagne om bij te dragen aan een betere wereld. En voor de non-profit sector is elke campagne mogelijk mits er een zakelijke insteek in zit.