Niets is wat het lijkt...

Ik ben zelf niet zo’n kerkganger, ook al zie ik dat velen steun en inspiratie vinden in het deelgenoot zijn van een kerkgemeenschap. Mijn vrouw is daar een sprekend voorbeeld van. En praten kan ze, mijn God kan die praten zeg. Ook ben ik niet echt gecharmeerd van religie, ook al zie ik de mooie vruchten die vele grondleggers hebben gebaard. Jezus is daar een geweldig voorbeeld van. Mijn God, wat een inspiratie, wat een wijsheid, wat een innerlijke kracht.

Ik ben zelf opgegroeid met het Christendom, kreeg het met de paplepel ingegoten. Mijn vader zat vanaf zijn twaalfde op Rolduc in Kerkrade, volgde het gymnasium bij de monniken aldaar. Strenge opvoeding, strakke schema’s, hard studeren, veel bidden en af en toe een weekendje vrij om naar het ouderlijk huis te gaan. Ik heb er veel van geleerd, ook al heb ik pas veel later de bijbel echt leren waarderen. Heb ook vele vragen gehad, gedachtenspinsels waar mijn vader geen bevredigend antwoord op had, tenminste niet voor mij. Later heb ik vele antwoorden gevonden, in mijn hart, daar waar Jezus sprak over het koninkrijk der hemelen. Toen geloofde ik het niet, nu weet ik het wel. Ik voel het, vandaar.

In Canada zijn vandaag voor zover ik weet alle kerkdiensten weer mogelijk. Meer dan een jaar zijn ze verboden geweest. Moedige kerkleiders die toch in het geheim bijeenkomsten hielden werden beboet, publiekelijk aan de schandpaal genageld en in sommige gevallen in de gevangenis gegooid. De laatste dagen zijn er tientallen kerken gemolesteerd en sommigen zelfs compleet afgebrand. Arrestaties zijn er nog niet verricht, van schande en misdaad wordt in de media niet gerept. Onze premier heeft de paus gevraagd om zijn excuses aan te bieden voor de misdaden begaan op de residentiële scholen waar naar schatting zo’n 50.000 inheemse kinderen zijn verdwenen. Misbruikt, verwaarloosd, vermoord. De woede is de laatste paar weken verder aangewakkerd. Door de politiek, de media, de politiek correcten. Tuurlijk is het vreselijk wat daar gebeurd is. Mensonterend, erger dan een dier, en welgemeende excuses door alle verantwoordelijken zijn zeker op zijn plaats. Had al veel eerder moeten gebeuren.

Maar waarom wordt net nu daar alle aandacht aan gegeven en graaft men nu ineens zo diep op zoek naar massagraven? Waarom zijn pastoors niet meer hun leven veilig? Het antwoord is volgens mij heel simpel, religie en dan met name het Christendom moet verdwijnen. Waarom? Omdat in een communistisch regime de staat de hoogste macht is, en niet God. Vandaar dat de haat tegen het Christendom wordt aangewakkerd en de verdeeldheid tussen de gelovigen en niet-gelovigen verder wordt aangemoedigd. Het is vrij doorzichtig, zeker in een tijd waar men op alle mogelijke manieren de vrijheid van het individu wil beteugelen. In hun gedrag, hun spreken, hun geloof. En de niet bewuste mens gaat er zonder slag of stoot in mee, zonder nadenken vooral.

Zolang we verblind blijven door de berichten die op ons af worden gevuurd en niet meer innerlijk tot reflectie komen, tot bezinning, raken we verstrikt in het web der hysterie dat men zorgvuldig voor ons heeft gesponnen. We zien het grotere plaatje niet en reageren op elk incident alsof het een op zichzelf staand fenomeen is. Dat is het echter niet. Alles is met elkaar verbonden, elk stukje is een onderdeel van de puzzel. Zie je de puzzel dan weet je precies waar het stukje te plaatsen. Zie je het niet, dan tast je in het duister en heeft men jou precies waar men je hebben wil. In onwetendheid, blind de autoriteiten volgend omdat je zelf de uitweg niet ziet.

Bewustzijn is het enige medicijn tegen onbewustheid. Daarom laten we elkaar helpen in het openen van elkanders ogen voor wat er werkelijk gaande is achter de coulissen van de show die we dagelijks krijgen voorgespiegeld. Niets is wat het lijkt. En soms wordt onze aandacht afgeleid door iets wat heel schokkend en een grote emotionele lading heeft, zodat we even niet zien wat er buiten ons zicht wordt doorgevoerd. Probeer dus alles met een gezonde scepsis te bekijken, gebruik je gezonde boerenverstand en luister vooral ook naar je intuïtie. Uiteindelijk kan alleen de waarheid ons bevrijden. Een andere tijdloze wijsheid van die grote meester twee duizend jaar geleden. Hij was een wijs man, mijn God wat was hij wijs…