En dan zijn we pas echt gered...

Zie je hoe snel een heel volk zich verenigd en dan elkaar te hulp schiet? Zie je hoeveel mensen het hart echt op de goede plek hebben? En dat het dan totaal irrelevant is of iemand wel of niet geprikt is? Alles wat je wilt doen is helpen, ongeacht wie of wat. Kijk maar wat er nu in Limburg gebeurt, het schone heuvelland in het zuiden waar ik ben opgegroeid en wat nog steeds in mijn hart leeft. Mensen die elkaar te hulp schieten, de boeren, de militairen, iedereen verenigt zich zonder dat daar dwang of regeltjes voor nodig zijn. Gewoon omdat we allemaal mens zijn en een ander mens in nood willen helpen.

Ook in de provincie Ontario nabij Toronto is het goed mis. Een tornado kwam daar langs en richtte een flinke ravage aan, iets wat zeer ongebruikelijk is in dat gebied. In onze provincie British Columbia woeden nog steeds honderden bosbranden na de extreme hitte van de afgelopen tijd die zelfs de 50 graden bereikte. Een compleet stadje is verwoest door de branden en dagelijks worden er nog mensen geëvacueerd. Gelukkig is het kwik de afgelopen week onder de 40 graden gedoken op de meeste plekken, maar de dreiging in sommige gebieden is nog steeds groot. Wat is er toch aan de hand met het weer? Sommigen beweren dat dit allemaal komt door de ‘climate change'. Nu is het helder dat het klimaat verandert, dat gebeurt altijd in cycli als je kijkt naar het verleden, maar de vraag is in hoeverre dit wordt veroorzaakt door ons als mens. En daar lopen de meningen, ook van experts, flink uiteen.

Persoonlijk zie ik de aarde als een levend organisme, net zoals ons eigen lichaam. En als je daar mee gaat rommelen door allerlei troep erin te dumpen, chemicaliën in te spuiten en de natuur zijn eigen healings mechanisme verstoort, dan gaat het lichaam reageren. Het krijgt koorts, geeft over, extreme hitte en koude wisselen elkaar in snel tempo af. Kortom, het organisme is ontregeld en zoekt een manier om de rotzooi uit zijn systeem te krijgen zodat het weer in balans is. Ons lichaam is wat dat betreft een mini aarde en staat ook continu in verbinding daarmee. Als wij ons systeem gezond houden dragen we bij aan een gezonde aarde, wat dan weer zijn positieve effect heeft op alles en iedereen. Allemaal vingers van dezelfde hand.

Daarom is het ook zo belangrijk dat we realiseren dat alles wat we doen er echt toe doet. Ons lichaam, onze gedachten en gevoelens, alles is energie en beïnvloedt de zee aan energie om ons heen. Allemaal golfjes in dezelfde oceaan. En soms is er weer even een kleine ramp nodig om ons dat te realiseren en in te zien hoe kwetsbaar we eigenlijk zijn en hoe afhankelijk we zijn van elkaar. Mijn hart hoopt toch zo dat we deze sociale houding die je dus nu ziet in de verschillende rampgebieden gaan aannemen ten opzichte van elkaar in deze hele toestand waarin we nu al anderhalf jaar gevangen zitten. Want het gevaar zit niet bij de buurman, zit niet bij die demonstrant, zit niet bij onze kinderen. Het werkelijke gevaar zit heel ergens anders. Dat is wat we helder moeten gaan zien en dat kan alleen maar als we ons telkens weer openen voor de waarheid, voor de feiten, voor de realiteit. Want als we eenmaal onderkennen waar het gevaar werkelijk vandaan komt en inzien dat die tsunami aan onrecht ons allemaal gaat treffen, pas dan zullen we ons echt verengingen. En dan zijn we in staat tot wonderen. Op die dag zal het water van liefde en compassie ons aller hart overstromen. En dan zijn we pas echt gered. Door ons zelf…