And the winner is...

Italië? Nee, die hebben het EK voetbal gewonnen, een festijn waar wij als hollanders liever niet herinnerd willen worden, onze belgische vrienden trouwens ook niet. Argentinië? Nee, die hebben de Copa America gewonnen van hun aartsvijand Brazilië, ook voetbal. Nee, ik doel op de meest populaire vakantiebestemming voor ons kaaskoppen, Vive La France! Een waardig winnaar van de moderne versie van het vroegere 'ren je rot programma' met de altijd goed gehumeurde Martin Brosius. Ik heb het natuurlijk over de 'rat-race' wie als eerste China 2.0 gaat implementeren binnen Europa. Kwestie van prestige…

Reizen, een winkelcentrum binnenkomen, gezellig uiteten, een cafeetje pikken, een filmpje kijken, het kan binnenkort alleen maar als je al geprikt bent. Ja, ze geven je nog tijdelijk een escape middels de befaamde PCR-test, alleen die mag je dan zelf betalen en ook elke twee dagen even nemen als je weer een deur wilt binnenwandelen. Niet echt praktisch werkbaar lijkt me zo, ook erg duur. Overigens zal deze PCR test binnenkort het speelveld gaan verlaten vanwege "gebleken onnauwkeurigheid". Dan zijn er nog maar twee opties: prik je en we beschouwen je als burger met beperkte rechten of prik je niet en stik maar. Veel landen zullen het Franse voorbeeld nu heel snel volgen, het is namelijk allemaal gepland en gecoördineerd, vandaar. Degene die hun ogen nog open hebben kunnen houden na alle staatspropaganda, zagen het natuurlijk van mijlen ver al aankomen. Immers, als je weet wat de geplande eindbestemming is, kun je de mogelijke routes onderweg uittekenen. Het is dan alleen de vraag welk van die mogelijke routes worden gekozen en dat is weer afhankelijk van de tegenwerking van het volk. Kwestie van actie - reactie…

De vraag is of een groot deel van de mensen echt wakker zal liggen van de Franse overwinning, immers zij willen zelf hun vrijheid terug en zolang ze die maar krijgen verwacht ik niet veel reuring onder deze groep. Zij zijn al geprikt dus "who cares?" Ik heb altijd gezegd dat de "ikke, ikke, ikke" houding funest is om uit deze malaise te komen omdat we nu eenmaal massa nodig hebben om dit afschuwelijke Apartheid beleid wat over de hele wereld wordt uitgerold te stoppen. Het ene land is er wat eerder bij dan het andere, maar dat is slechts een kwestie van timing. Het is immers een wereldwijd project en de landen zijn slechts deelprojecten waar men afhankelijk van de slagingskans bepaalde experimenten als eerste ergens uitprobeert voordat ze succesvol overal kunnen worden uitgerold. Kwestie van goed management…

In meerdere landen, waaronder Malta in Europa, Indonesië in Azië en Canada in Noord-Amerika kom je alleen nog maar als toerist binnen met de prik. In Canada lopen nu ook "serieuze" gesprekken om zelfs het reizen tussen de provincies alleen mogelijk te maken voor de brave burgers die de adviezen van vadertje staat stipt opvolgen. Doe je dat niet, dan val je overal buiten de boot. In de VS gaat een prik-team deur na deur af om toch maar de ongelovigen tot inkeer te brengen, desnoods met een beetje dwang. Ook voor werkers in de zorg klinkt de prikverplichting steeds luider in meerdere landen, en dat is dan weer een eerste proefproject voordat de prikjes dwang wordt uitgerold over andere sectoren. Tenminste dat is het plan. In hoeverre dat kan worden uitgevoerd is een ander verhaal. Dat hangt namelijk af van wat de massa gaat doen, wij dus. Gaan we dit allemaal maar laten gebeuren of komen we in opstand en zeggen we "NEE", over mijn lijk." Dit laatste bedoel ik natuurlijk niet letterlijk want ik gun iedereen een mooi leven en niet de dood. Kwestie van menselijkheid…

Het goede nieuws, ja ik probeer altijd het licht te zien ook al lijkt het allemaal donker, is dat het nu zo stilletjes aan toch voor iedereen zichtbaar begint te worden. Dat we nooit zullen worden vrijgelaten en terugkeren naar een normale vrije wereld, omdat elke toekomstige variant naar willekeur kan worden gebruikt om alles weer op slot te gooien. In Australië en Nieuw Zeeland zijn enkele positieve testen al genoeg, terwijl in de meeste Europese landen er toch wat meer "gevalletjes" voor nodig zijn om de STOP knop in te drukken. En je ziet de afgelopen weken in Nederland dat dan elke toezegging ineens niets meer waard is. Ontstaat er veel ophef, zeggen de leiders gewoon een keertje "sorry" en vervolgens gaat men over tot de orde van de dag. En dat is niets meer en minder dan de agenda uitrollen waar men zich aan heeft gecommitteerd. Zo simpel is het. Kwestie van je eigen hachje redden…

Ook is het duidelijk dat de prikcampagne niet eindigt deze zomer. In Israel gaat men beginnen met de derde prik van het prachtige Pfizer speeltje wat een 95% effectiviteit heeft volgens de geleerden. Ook zei men dat dit prima zou beschermen tegen alle varianten. Dan begrijp ik eerlijk gezegd niet zo goed waarom die derde prik dan nodig is, immers 100% is nooit mogelijk, zelfs volgens diezelfde geleerden. Of zou er misschien een andere reden zijn? En wanneer gaat dit eindigen? Een vierde, een vijfde, nooit? Op elke straathoek zal men immers nieuwe varianten kunnen ontdekken, en dat is geen sprookje. Maar sommigen, en tegenwoordig vraag ik me af of dit niet heel veel mensen betreft, geloven nog in sprookjes. En helaas niet alleen kinderen. Kwestie van brainwashing…

Sorry, maar ik maakte me weer even schuldig aan het inzetten van logica en het ter herinnering roepen van wat men in het verleden heeft beweerd. Een van mijn vele zwakheden. Men zegt dat succes in het verleden geen garantie biedt voor de toekomst, maar zo langzamerhand zou je dat ook beginnen te denken van de heren en dames politici en aanverwante autoriteiten die nou niet echt uitblinken in een consistente lijn van hun uitspraken. Denk maar eens aan de mondkapjes waar sommigen zo zijn geïndoctrineerd dat ze het zelfs ophouden zonder dat het nog verplicht is. Kwestie van gedragsexperiment…

Enfin, ik heb al lang geleden besloten dat ik mij niet van het padje af laat brengen door welke vreemde besluiten van wie dan ook. Ik lach er veelal mee, en ik kan het iedereen aanraden. Je voelt je er zoveel beter door en al die ellende blijft ook niet aan je kleven. Het valt gewoon van je af, net als water in een douche. En je blik raakt ook niet zo vertroebeld door al die emoties. Ja, echt een aanrader. Zo blijf je in ieder geval in je eigen wereldje aan de winnende hand. Want niemand heeft het recht om jou op je eigen terrein te verslaan. Dat is jouw thuiswedstrijd, daar ben jij de scheidsrechter. En daar komt niemand binnen, tenzij jij ze toelaat. Kwestie van liefdevol zijn, ook naar jezelf...